De presentator van deze avond, Leo van Aubel, opent deze filmanalyse-avond.
Op 5 december, zo meldt hij, is er geen LVSL-avond, op 12 december worden enkele films van Peter Versluijs vertoond en op 19 december vindt de voorkeuze Cinefleur-films plaats.
Leo feliciteert Henny Hartevelt, wiens film “Moeder is boven” is geselecteerd als één van de vier   films, die meedingen naar de eerste prijs op het Internationaal Festival van de UNICA in september 2023 in Italië.
Een daverend applaus van de aanwezigen valt Henny ten deel.
Nelleke Hovestreydt meldt dat er zwarte poloshirts met LVSL-logo bij haar te verkrijgen zijn.

De eerste te analyseren film van deze avond is die van Jeroen Spijker en Hans Stauttener.                                   Jeroen Spijker is een Leidse beeldhouwer, die onder meer bronzen borstbeelden maakt van bij voorbeeld  Ramses Shaffy en koning Willem-Alexander .
De film getiteld: ”The smallest artwork of the world” laat het proces zien van een door Jeroen gemaakt beeld van Rembrandt, dat in een 3D-printer zo klein mogelijk wordt nagemaakt. De Universiteit Leiden in de personen van Daniela Kraft Rachel Doherty en de Duitse leverancier van de 3D-printers hebben meegewerkt om een zo klein mogelijk beeld te maken.

Het uiteindelijk kleinste formaat is 28 mu (micron) groot (de helft van de dikte van een haar). Jeroen heeft dit proces gefilmd en Hans heeft de beelden vooraan en achteraan de film gemaakt en de film gemonteerd.
Het beeldje is tentoongesteld geweest in de Lakenhal en de film van Jeroen en Hans heeft daar gediend als uitleg van het proces. Jeroen licht toe: “Ik zocht iemand om de film te monteren en kwam terecht bij LVSL; een vruchtbare samenwerking heeft tot deze film geleid”.
Leo van Aubel, de analyticus, spreekt van een “vakkundig gemaakte film, met prima geluid”. De ondertiteling in het Nederlands van deze in het Engels opgenomen film is duidelijk. Leo vindt sommige beelden niet scherp, maar Hans legt uit dat in het 3D-lab rood licht moest branden om het printproces goed te laten verlopen.                                                                                                                             

Leo mist nog de naam van Hans op de aftiteling maar H&S Producties blijkt wel degelijk Hans Stauttener te zijn.Daarna wordt de tweede film vertoond, een film van Peter Bastiaanse. Hij heeft beelden gemonteerd op de tekst van het lied (uit 1968) van Jacques Dutronc: ”Il est cinq heures, Paris s’éveille”. De beelden heeft hij zelf geschoten in 2017 en hij is met de camera ’s ochtends vroeg op pad gegaan om te filmen.
Bij elke zin van het lied zijn beelden gevoegd die corresponderen met de tekst. Zo zijn voeten te zien van vrouwen gehuld in rode pumps om het nachtleven weer te geven. Dit waren, aldus Peter, vrouwen die een vrijgezellenfeest hadden en allen rode pumps droegen; met stripteaseuses hadden zij niets te maken, maar voor het lied klopt het wel. En, zei Peter, als de klok 7 uur aanwijst, en je draait hem om en maakt het beeld wazig dan is het ook 5 uur.

Leo: “Mooie prestatie, nauwgezette montage, voor elke zin is een passend beeld gevonden”.                                                      Leo blijft nog even hangen bij Place Dauphine. In de filmbeelden springen dolfijnen in beeld (dauphin is dolfijn in het Frans), maar Leo denkt eerder aan kroonprins, ook een vertaling uit het Frans van dauphin. (Uw verslaggever leest ergens: “De naam verwijst naar de Dauphin van Frankrijk en de toekomstige Lodewijk XIII, die de jonge zoon was van koning Hendrik IV)”.
De film is te vinden op YouTube.

Na de pauze treden Bianca Kraus en Wim Meijerink op.
Zij vertonen de door hen gemaakte film – duur ca 5 minuten – “Het koffertje”, naar een idee van Bianca. Vader overlijdt en laat een geheimzinnig koffertje na, dat hij aan de zoon geeft. Zus wil wel weten wat er in zit, maar broer geeft het koffertje niet af.
Koffertje belandt bij de kringloop, maar zus krijgt het in handen, zij opent het koffertje en……een foto van vader als militair in Nederlands-Indië en nog een foto van vrolijk lachende Indische meisjes met op de achterzijde de tekst: “ de hartelijke groeten van je meisjes”.
Bianca en Wim lichten toe hoe deze film is tot stand gekomen en wat zij hebben gedaan om tot dit uiteindelijke product te komen: scenario schrijven, vastleggen wat nodig is, filmen en monteren (kill your darlings) en op welke problemen zij gestuit zijn.
Wim: “Het was spannend om op deze manier en op eigen kracht een film te maken en uit je comfort-zone te komen”. Ervaringen: proefopnamen op locaties zijn nuttig, een duidelijk scenario helpt, soms is het niet makkelijk om ergens te filmen.
Anne-Jan, de vader, vertelt: ”Mijn rol was kort, ik hoefde slechts de laatste adem uit te blazen”.
Bianca heeft alweer een volgend project op stapel staan. Zij hadden vroeger een varkentje als huisdier, Plukkie genaamd en zij wil daarover een verhaal maken en dit verfilmen.

Tot slot wordt een deel van de door het Reportageteam gemaakte  film van de musical “De avonturen van Pinokkio” vertoond.
Deze film laat de musical zien, die in juli 2022 is uitgevoerd door de kinderen van de musicalgroep The Singing Stars uit Noordwijk.
Er is, vertelt Hans Flick, gefilmd met zes en soms met acht camera’s en André van der Tuijn heeft de montage gedaan .

Al met al een LVSL-avond, waarop duidelijk werd dat er door LVSL-leden heel wat gefilmd wordt en waarop heel wat kwaliteit te zien was. Hulde aan Jeroen en Hans, Peter, Bianca en Wim en het Reportageteam.

Jan van Zoest