Een bijzondere avond …
Wie had ooit verwacht dat dit zo’n bijzondere avond zou worden? Een avond zoals je in jaren niet hebt meegemaakt? Vanavond was zo’n avond. Het begon heel onschuldig met de gebruikelijke activiteiten, het opstellen van alle apparatuur, het binnen druppelen van alle LVSL leden en – zoals altijd scherp op de minuut af, het openen van de avond door de voorzitter André van der Tuijn. Op papier was het onderwerp een avond met documentairemaakster Suzanne Raes. Na de gebruikelijke mededelingen van de voorzitter kwam het bericht dat Suzanne vertraagd was en een half uurtje later zou komen. U voelt het al, de bekende doorgestoken kaart. 
Flexibel als we zijn werd er daarom begonnen met een vertoning van een van haar documentaires. Wat er toen buiten het zicht van iedereen gebeurde was dat vele gasten werden ontvangen in de hal, met film en foto’s.
Als een ware invasie werden de vele gasten kort na 8 uur de zaal binnengeleid.
Onze vicevoorzitter Arie de Ridder onderbrak het filmprogramma en startte een welkomstspeech voor alle aanwezigen. De wethouder van Katwijk dhr. Mostert, vergezeld door twee secretaresses, was ook aanwezig, duidelijk herkenbaar aan zijn ambtsketting van locoburgemeester.
De gasten werden uitgenodigd op de eerste drie rijen plaats te nemen, evenals de naaste familieleden van André. In jaren hebben we niet zo’n volle zaal meegemaakt: er waren alleen al 51 leden van de Filmclub LVSL, en dat op een totaal van 65 leden in onze club! De oproep van het organiserend comité was dus heel succesvol om met zoveel mogelijk te komen.
Zoveel stoelen waren er niet, en het werd dus staan voor velen, heel strategisch dicht bij de bar.
Oud leden van onze filmclub waren ook uitgenodigd, familieleden, oud-collega’s uit het onderwijs, en leden en jury leden van de regionale filmclubs. We weten nu, er passen bijna 100 personen in onze zaal!
En als een wethouder aanwezig is, wordt er gespeecht. En dat gebeurde dan ook.
De locoburgemeester memoreerde de vele sociale activiteiten van André door de jaren heen: sinds 1973 al koorlid van een Gospelkoor in Leiden en dirigent, heel veel werk voor de 3 oktober vereniging Leiden, met registratie de koraalzang en toespraken, bezoek aan tehuizen, in 1989 scoorde hij met de musical Job een prijs. In zijn werkzame leven was André leraar en tot 2017 directeur van de van der Brugghenschool – en recent zeer actief bij de reünie daar. Maar als belangrijkste voor ons is zijn zeer actieve lidmaatschap sinds de jaren 90. Sinds 2004 is André voorzitter van de Filmclub LVSL. Dat het monteren hem in de vingers zit werd na de ceremonie aangetoond door het vertonen van een paar korte films van André. Wethouder Mostert gaf een karakteromschrijving van André: aimabel, vol humor en ook relativerend.
U begrijpt het al: een dergelijke prestatie op maatschappelijk gebied gedurende heel veel jaren wordt in de maatschappij gewaardeerd met een koninklijke onderscheiding. De wethouder speldde André dan ook de versierselen op die behoren bij Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
Een redelijk overdonderde André sprak daarna zijn dankwoord uit. Hij was totaal verrast en had dit dus duidelijk niet verwacht. Dat Suzanne Raes niet kon komen was hem nu wel duidelijk, alweer die doorgestoken kaart. De glazen prosecco – naar goed modern gebruik ook zonder alcohol beschikbaar – werden rondgedeeld door onze eigen catering dames. Die overigens al de hele middag bezig zijn geweest in gebouw Vogelvlucht om hapjes en ander lekkers klaar te zetten! Een proost op André en Corrie volgde. Corrie werd gefeliciteerd met een bos prachtige bloemen, nu ter gelegenheid oranje gekleurd.
André memoreerde dat hij het niet allen heeft gedaan: het is altijd teamwerk in een goed bestuur. Kort nadat André en Arie de Ridder lid waren van de toen noodlijdende filmclub, met slechts 15 leden in de overgang van ouderwets filmen met super 8 naar videofilmen, slaagden ze erin met Pim Perquin en Arie de Ridder om het ledenaantal van deze noodlijdende filmclub op te krikken van 15 naar ruim 100 leden, een topprestatie en dat in slechts 4 jaar tijd!
Daarna kon iedereen zelf André feliciteren met deze mooie onderscheiding.
En uiteraard werd er lustig gefilmd – we zijn toch een filmclub nietwaar – en werden er foto’s gemaakt en korte interviews gehouden. En wedden dat zoiets ook weer een mooie film oplevert? Een professionele fotograaf van de lokale pers was ook zichtbaar aanwezig. Het wachten in de lange rij werd verlicht door de rondgebrachte hapjes en drankjes.
Om de avond in stijl af te sluiten werd er een humorvolle film vertoond van André uit 1997: Koekkuch. Over zijn koekoek in de klok die schor en van slag af is en met wat Paracetakoekoek weer zijn mooie koekkoekstem terugkreeg.
Andere korte films van André waren de vertoning van Sifare, een humoristisch kort filmpje, en Flip de Beer, een prijswinnaar en ook vol humor over een kindersprookje waar allemaal automobilisten naar luisterden op hun autoradio. De film Windhaan op de Pieterskerk sloot het oeuvre van André af.
Corrie van der Tuijn hield een lief bedankwoord aan André over zijn vele inspanningen en werk voor de filmclub. Het dankwoord van André aan alle betrokkenen vele oude bekenden uit zijn leven sloot deze bijzondere avond af.
En van Suzanne Raes hebben we deze avond niets meer gehoord.
Een avond om nooit te vergeten, en kan ook niet met de vele films die ongetwijfeld er nog aankomen.
Met heel veel dank aan de organisatoren die heel veel hebben mogelijk gemaakt en er toch in geslaagd zijn om alles geheim te houden.
Wil van Voorst