Het is weer de eerste maandag van de maand dus filmanalyse-avond. Voor vanavond zijn dat de films ‘Paestum’ van Nelleke van Hovestreydt en de ‘De zwarte tulp” van Else van Laere. De films worden besproken door Micha de Bruin en Arie de Ridder. We kijken ook nog naar een wat oudere film van Nelleke die net als ‘Paestum’ over de archeologische bouwkunst gaat. Deze film wordt vanavond echter niet geanalyseerd. Na de pauze gaan we kijken naar een nieuwe film van Hans van Gerven.
De eerste film ‘Paestum’ wordt besproken door Micha de Bruin en gaat over de oude Griekse stad Paestum, die later Romeins bezit werd. De analyse van Mischa: ‘Het is een informatieve film met een duidelijke vertelling over de Grieks/Romeinse stad. Tijdens het bezoek aan het Archeologisch Museum worden o.m. door een goede belichting, veel prachtige museumstukken getoond’. Vervolgens krijgen we een duidelijke overzicht te zien van de oude stad, die qua oppervlakte vergelijkbaar is met de binnenstad van Leiden! ‘De film is qua structuur mooi opgebouwd. De filmische vormgeving is boeiend en onderhoudend’. ‘Het geluid van de voice-over is goed te volgen, en de gekozen achtergrondmuziek is mooi. Voor wat betreft de montage kent de film rustige beeldwisselingen. Het licht buiten, is ook zeer mooi door de blauwe lucht; wat een goed contrast oplevert met de oude tempels e.d.. Een algemene tip van Micha is om korte stukjes tekst die als een opsomming onder elkaar staan, zó te monteren dat steeds de rechterkant precies onder elkaar staat’. Resumerend: Paestum is een mooie film; boeiend, duidelijk en informatief!
De tweede film ‘De zwarte tulp’, besproken door Arie de Ridder is een korte film over een gele tulp op een bollenveld tussen duizenden anderen gele tulpen. Als de gele tulp, mede door toedoen van de kweker, verandert in een rode tulp wordt dat door de omgeving niet geaccepteerd. De unieke zwarte kleur die de tulp vervolgens krijgt, valt eveneens niet in de smaak. De waarde van deze waardevolle unieke tulpenkleur wordt onderschat, waarna de tulp kapot wordt gemaakt. Het is een maatschappelijk geëngageerde film die, op een enigszins subtiele wijze, een aanklacht doet tegen milieuvervuiling (bestrijdingsmiddelen en met olie vervuilde grond) én tegen discriminatie van degene die niet in de groep past. De film geeft direct bij het begin een opsomming van de inhoud. Het verhaal ontwikkelt zich op een logische manier. De film heeft een aantal goed geslaagde animaties, iets wat we van de maakster wel gewend zijn! De achtergrond van de titel past goed bij de film. De camera-instellingen hebben een goede afwisseling. Een verbeterpunt is de afstemming tussen de voice-over en de achtergrondmuziek. De muziek (piano) overstemt nu regelmatig de stemmen van de voice-over.
Het advies hierbij is om ‘Lufs’ te gebruiken bij het renderproces (LUFS staat voor Loudness Units relative to Full Scale. Het is een manier om Volume “uitschieters” te reduceren zonder de dynamiek van het geluid teveel geweld aan te doen. Red.).
Resumerend: ‘De Zwarte Tulp’ is een goed uitgedachte en zinvolle film die een groter publiek verdient. De film krijgt, naast de complimenten van de analisten, een hartelijk applaus van de clubleden in de zaal.
Na de pauze kijken we naar ‘Voor altijd 4086’ een nieuwe film van clublid Hans van Gerven. De film gaat over het leven van een kalf met oormerknummer ‘4086’. De film, waaraan Hans gedurende een periode van ca 4 jaar heeft gewerkt (gefilmd), laat zien hoe het leven is op de boerderij en dan met name het leven van een kalfje dat opgroeit tot een volwassen koe. In prachtige beelden zien we de verschillende levensfasen van ‘4086’. Haar geboorte, haar verblijf in het eenlingenhok en het eerste vervoer naar het weiland zijn allemaal op een mooie manier in beeld gebracht. Altijd leuk zijn de beelden van koeien en kalveren, die na een winter op stal, blij het weiland in huppelen. De inseminatie, de techniek waarbij sperma van een stier wordt gebruikt om een koe te bevruchten zonder fysiek contact tussen koe en stier, alsook negen maanden later de bevalling van haar eigen kalfje, zijn uitstekend alsook ontroerend in beeld gebracht. De film laat ook zien welke werkzaamheden er allemaal komen kijken op de boerderij. Naast het zorgen voor voedsel in de wintermaanden, is het bewaken van het waterpeil steeds een belangrijk aandachtspunt. Na afloop krijgt de film een daverend applaus van de zaal wat ook zeker verdiend is. Vervolgens worden de aanwezige leden uitgenodigd vragen te stellen aan de meegekomen boer Fer Vergeer en uiteraard ook aan Hans. Zo gaat boer Fer in op vragen over ‘hoe zielig het is als pasgeboren kalfjes zo snel apart worden gezet. Andere vragen betreffen de hoeveelheid melk die een koe per jaar produceert en de gemiddelde levensduur van een koe. Tot slot geeft boer Fer desgevraagd een heldere uitleg over de toekomt van zijn veehouderij in relatie tot mestoverschotten en co2 uitstoot. ‘Duidelijkheid van de Overheid over wat van de sector wordt verwacht, is hiervoor erg belangrijk’, zegt hij. ‘Vanuit het bedrijf zelf werken we al aan een lagere co2 uitstoot door mais (minder eiwit dan gras) te verbouwen als wintervoedsel voor de koeien. Tot slot bedankt boer Fer, mede namens zijn familieleden op de boerderij, Hans voor zijn vele werk aan deze mooie film. Hij vergeet daarbij niet zijn vrouw Coby, die voor de voice-over zorgde, alsook André van der Tuijn voor zijn aanvullend camerawerk. Een prachtige film die veel tijd heeft gekost en er absoluut mag wezen, schitterend! Een Gouden Kalf zou bij deze film zeker niet misstaan!
Jos Duijnhoven
