Vanavond is het weer de jaarlijkse ZH’12 clubwedstrijd van onze eigen Filmclub LVSL. Door onze leden zijn hiervoor een negental films ingestuurd. Deze films zijn vooraf door een jury beoordeeld. De juryleden zijn Evert Hasselaar, Arie Heerkens en Filip Sleurink. Ze zijn uiteraard geen LVSL-leden maar Nova-leden; afkomstig van andere filmclubs. Alle films worden vanavond (weer) vertoond waarna de jury verslag doet van de beoordeling. De films met 210 punten of meer, krijgen een nominatie voor het ZH’12 Regiofilmfestival op 10 mei 2025 in De Tuyter in Krimpen a/d IJssel. De winnaar van vanavond krijgt zo wie zo een nominatie voor het ZH’12 Regiofilmfestival
De volgende films worden vertoond:     

Hattem Bakkerijmuseum van Marion Smit (6.02 min.)
De film gaat over een bezoek aan het plaatselijke bakkerijmuseum waar naast allerlei oude bakkerij-gereedschappen, een enthousiaste bakker laat zien hoe traditionele broodjes worden gemaakt en gebakken. De jury waardeert het goede en vlotte camerawerk waardoor de bezoekers, het museum èn de bakker goed in beeld komen. De vele details uit het museum worden daarbij niet vergeten. De montage loopt goed en zorgt voor de continuïteit in de film. Het geluid is in balans, alleen jammer dat de bakker wel erg snel praat en het gezang van de Leidse Sleuteltjes vindt de jury niet echt passend bij deze film. Leuk is het gevlochten broodje met daarin een klein bakkersfiguurtje dat op de terugweg in de auto nog even in beeld komt. Deze interessante film kreeg van de jury 204 punten 

Het van Assendelftshof  van Ruud Smeenk  (5,47 min.)
In deze film wordt de geschiedenis van het Assendelftshof opgehaald. De jury praat over een vlotte documentaire met rustig camerawerk, wat goed past bij het onderwerp van de film. Naast het gebruik van geleend beeldmateriaal is er ook opnieuw gefilmd. De bewegende camera verlevendigt veel shots. Bij de montage heeft de maker zich goed verdiept in de lokale geschiedenis van dit hofje. De beelden van een filmpje uit de zeventiger jaren geeft een leuk beeld van het hofje uit die tijd. Het commentaar (een prettige voice-over) is nuttig en geeft extra informatie over het hofje met name over de historie. De film kreeg van de jury 209 punten. 

Vive la Bretagne van Hans van Gerven (14,34 min.)
Een familiefeest in Frankrijk ter ere van een 80e verjaardag van een Franse vrouw. Er zijn veel vrienden en familie uitgenodigd. Ook de aangetrouwde familie uit Nederland, die in feite het reisverhaal maakt, reist hiervoor naar Bretagne. Een erg gezellig feest waarna ook een bezoek aan de omgeving  wordt gedaan. Kastelen, oude stadscentra en stranden w.o. de oesterbanken komen ruimschoots in beeld. Het camerawerk is gevarieerd en laat de omgeving goed zien. De omgeving, de familie, het eten en drinken en vooral de muziekanten komen goed in beeld. Als kijker geniet je mee van het gezang van de gasten, de voice over in het Frans èn de Franse muziek. Mooi is de close up van het openbreken van een oester. De jury waardeert de manier van monteren’. ‘Het geeft je het gevoel lekker dicht bij te zijn’. Ook de titel is leuk gevonden. De film kreeg van de jury 209 punten. 

De kerststalboys van de Josephkerk  van Henny Hartevelt (13,33 min.)
Een vaste groep mannen plaatst jaarlijks vanaf half november een kerststal in de Josephkerk en is goed op elkaar ingesteld met gebruik van stijgers en al. Ook de inwendige mens wordt door de werkers niet vergeten evenals de geschiedenis van de beelden en wat lokale informatie. 25 December moet de stal klaar zijn! Het interview met een van de kerststalboys geeft goede aanvullende informatie. Het camerawerk is prima. Het geheel van de opbouw wordt goed in beeld gebracht. De film heeft goede- en afwisselende uitsneden. De vlotte montage geeft de film zijn eigen ritme. De vrouwelijke Voice-over voegt voor de jury weinig toe aan de film. Dat geldt voor de jury ook voor het verhaal van een andere kerk die later een zwembad werd en waar de oorsprong ligt van de kerststalbeelden in de Josephkerk. Veel oudere Leidenaren zullen hier wellicht anders over denken! Het geluid is prima met een  aparte muziektoevoeging. ‘Het geheel is een oud thema in eigen tijd’. De film kreeg van de jury 204 punten. 

Troost  van Johan van den Adel (1.00 min.)
Het gaat hier om een korte film van slechts 1 minuut! De film toont een moeder van haar jong gestorven dochtertje Rosalie op het kerkhof. Een vlinder die op haar hand gaat zitten, neemt in de verbeelding van de moeder, even de plaats in van het dochtertje. Goede standpunten van de camera zorgen voor een goede inleiding (start) van de film. De scene met de vlinder is een knap stukje Green Screen. De film heeft een goede en vlotte montage die de beelden mooi en ritmisch plaatsen. Er is sprake van een goede muziekkeuze. De film heeft mooie en gevarieerde standpunten en uitsneden. De film kreeg van de jury 226 punten. 

Wie voor een dubbeltje geboren is  van Else van Laere  (7.13 min.)
Het verhaal van deze film is in feite het oude Assepoesterverhaal in een modern jasje gestoken. Het camerawerk ziet er goed uit maar is voor de jury niet het belangrijkste in deze film. De hele film draait om de montage ingevuld met korte speelmomenten. Alle personen zijn losgemaakt uit hun omgeving om weer terecht te komen op een getekende achtergrond. Dit decor past telkens op de juiste manier in het verhaal. Dit is volgens de jury eigentijds gebruik maken van montageprogramma’s die nu eenmaal veel meer kunnen dan 10 jaar geleden. Maar dan moet je toch de fantasie nog hebben en die was er! “laat dat maar aan de maakster over, zonder de anderen betrokkenen bij deze film te kort willen doen”; aldus de jury. Het acteren in de film is wat ‘gemaakt’. Verder krijgen beeld, geluid, monteren en animatie de waardering ‘goed’ van de jury, alsmede de complimenten! De film kreeg van de jury 214 punten

Historische wandeling door Delft  van Bianca Kraus (5,45 min.)
De camera maakt een wandeling langs mooie historische plekken in Delft Gelijktijdig wordt er aan plaatsen en gebouwen allerlei, ook weer historische, informatie toegevoegd. Er is sprake van rustige cameravoering met af en toe een pan of zoom. De beeldinformatie is goed wat het monteren ten goede komt. Een filmplan moet hiervoor gebruikt zijn. De montage geeft de kijker alle gelegenheid om de rijke ook historische informatie tot zich te nemen. Veel info wordt toegevoegd door inserts. De jury mist wel een kaartje om te tonen waar je bent in Delft. Ook is er ergens in de film een ‘rechtsaf’ te horen terwijl het beeld ‘linksaf’ toont. Maar dat doet geen afbreuk aan de film. Voor de jury is de film uitstekende informatie voor het bureau toerisme. De film kreeg van de jury 205 punten.

Handje contantje van Johan van den Adel  (1,22 mim.)
De film laat een man zien die een defecte geldautomaat treft met aan de ene kant ‘niet pinnen’. Hij zorgt voor zijn eigen oplossing voor dit probleem. De jury noemt het keurige camerawerk met goede oversnijdingen. Het acteren past net in de deze korte film. De film bestaat uit goed gemonteerde beelden. Vooral de trucage van de witte handen welke het geld uitgeven van de alternatieve geldautomaat is het meest opvallend! De titel van de film is leuk toegepast. De film kreeg van de jury 211 punten. 

Vergeten steden in Zuid Italië  van Arie de Ridder en Marion Smit (9,31 min.) De titel van deze film doet zijn naam eer aan. Vergeten steden in Zuid Italië. De reis gaat langs oude niet meer bestaande plaatsen zoals Pompeï. ‘De film is goed gedocumenteerd en laat zien dat je in een groepsreis heus wel mooie films kan maken’. Het camerawerk met een smartphone heeft tegenwoordig geen beperkingen meer en je kan er best een mooie vakantiefilm mee maken. ‘De film voldoet aan het concept vakantiefilm’. De oude en mooie plekken in deze film zijn goed voorzien van informatie. Het camerawerk is heel divers. ‘De montage van deze film maakt de film af. Beeld, voice-over en muziek maken van het geheel een kijkbaar product en doet je wensen, toch weer eens naar die mooie plekken in Italië te gaan. Zo’n vakantiefilm laat je toch graag eens zien aan je vrienden of filmclub’; aldus de jury. De film kreeg van de jury 206 punten. 

Na afloop werden de winnaars bekend gemaakt: 

  1. Troost  van Johan van den Adel
  2. Wie voor een dubbeltje geboren is  van Else van Laere
  3. Handje contantje van Johan van den Adel

Met een bloemetjes voor de drie winnaars, en een dankwoordje met een presentje voor de juryleden, sloot Arie deze goed bezochte en zeer geslaagde clubavond. 

Jos Duijnhoven